Olympische zomerspelen in Munchen in 1972
Bij de iets ouderen onder ons klinkt de datum 5 september 1972 misschien bekend in de oren.
Elf atleten en officials van de Israëlische ploeg werden in de nacht van 4 op 5 september gegijzeld in hun appartement in het olympisch dorp door leden van de Palestijnse terreurbeweging Zwarte September tijdens de Olympische Zomerspelen. Uiteindelijk vonden alle elf Israëliërs en een Duitse politieman de dood. Tijdens de pogingen de atleten te redden vonden vijf van de acht gijzelnemers eveneens de dood.
Recent werd er een film gemaakt over dit bloedbad, September 5, die in februari in België te bekijken was in de bioscoop.
(Ex-) Biestenaar Tonny Demuytere heeft deze aanslag van heel dichtbij meegemaakt. Tijdens het drinken van een tas koffie vertelde hij mij er meer over.
Als 18-jarige hoorde hij in 1971 op de radio, in het bekende programma Tienerklanken, dat men 3000 vrijwilligers zocht voor de Olympische Zomerspelen in München voor het volgende jaar. Men moest wel kennis hebben van 4 talen namelijk; Duits, Engels, Frans en Nederlands. Tonny studeerde in die tijd Toerisme in Brugge en hij deed aan atletiek in Waregem. Hij stelde zich kandidaat en mocht er in 1972 werken als vrijwilliger.
Hij verbleef er drie weken en kreeg een op maat gemaakt kostuum. Hij was steward in de sporthal waar het turnen en het handbal plaatsvond. Het verblijf en de maaltijden waren gratis. Ook kreeg hij een gratis museumpas. De reis moest hij zelf bekostigen. In zijn vrije tijd verkende hij de stad en bezocht het olympisch stadion om de atleten aan het werk te zien. Dit hele gebeuren, het olympisch dorp, het stadion (toegankelijk voor 80 000 bezoekers),… maakten een grote indruk op hem als 19-jarige.
Hij kwam in contact met veel atleten waaronder Emiel Puttemans die er het record op de 10 000 meter liep. Ook Serge Reding, Belgisch kampioen gewichtheffen, de Russische turnster Olga Korbut, de Japanse mannen turnploeg en andere bekende personen heeft hij ontmoet. Zorgvuldig bewaart Tonny al hun handtekeningen (zie onderstaande foto).
Olga Korbut was een 17-jarig turnfenomeen op de ongelijke leggers vandaar de Korbutflip. Deze oefening was heel gevaarlijk en is later verboden. Olga was het idool van Nina Derwael die zelf nooit de fameuze Korbutflip heeft aangedurfd.
Maar Tonny werd het meest geraakt door de aanslag op 5 september in het olympisch dorp. Hij houdt een map vol krantenknipsels hierover bij. In de vroege ochtend van 5 september 1972 vernam hij dat er iets gebeurd was in het olympisch dorp. Hij kleedde zich aan, nam zijn fototoestel en ging er naartoe. Hij stond, samen met veel journalisten, op 100 m van het gebeuren. Niemand wist op dat moment wat er precies aan de hand was.
Later vernamen zij dat een terroristische aanslag gaande was. Tonny heeft de gijzelnemers van op 100 meter afstand gezien toen ze op het dak verschenen. De Zwarte September Beweging eiste de aanslag op. Er waren toen ook problemen tussen Palestijnen en Israëliërs. De Palestijnse terroristen wilden meer dan 300 gijzelaars vrij die in Israël gevangen werden gehouden. Twee Israëlische atleten werden in het olympisch dorp gedood. De andere slachtoffers, nog 9 Israëlische atleten, 5 Palestijnse gijzelnemers en 1 agent vielen in de luchtmachtbasis van München. De terroristen wilden van daaruit vluchten maar ze werden omgebracht door Duitse agenten.
In een fractie van een seconde werd beslist om deze aanslag al dan niet live uit te zenden. Men wist immers niet of de moorden te zien zouden zijn. Met een camera van op de olympische toren is uiteindelijk alles gefilmd en uitgezonden. Dit was een primeur op tv. Deze uitzending duurde 22 uur en werd gevolgd door 900 miljoen kijkers. Dit zijn er zelfs meer dan de uitzending van de eerste maanlanding ! Deze aanslag had men niet verwacht en de veiligheidsmaatregelen bleken onvoldoende !
5 september 1972 wordt beschouwd als de dag dat de sport zijn ziel verloor. En ook als de dag dat live-tv definitief veranderde.
