ArtikelsEvenement

Kubben is niet gewoon met een stok gooien

Het heeft niet in de gazette gestaan, niet gehoord in het nieuws van Radio 2 of gezien op de VTM, laat staan dat het ter sprake gekomen is op de gemeenteraad, geen mens die het weet … maar op de Biest hebben we weer een specialleke erbij… Niet dat hij ziek is, John Houfflyn, maar hij is toch gebeten door een microbe: het Kubb spel.

Voor de leken onder ons John… kan je kort omschrijven wat en hoe het KUBB spel gespeeld wordt ?
Sorry hé, maar die vraag had ik wel verwacht en vandaar dat ik mij voorbereid heb. In die zin ben ik gaan loeren op Wikipedia waar die omschrijving van het spel wel éénduidig en eenvoudig uitgeschreven is. Kubb is een buitenspel met als doel het omvergooien van houten blokken door er houten stokken tegenaan te gooien. Het woord kubb betekent houten blok in het Zweeds. Het doel van het spel is om zo snel mogelijk alle kubbs met de werpstok onderhands omver te gooien, en als laatste de koning, voordat de tegenpartij dat doet.

Op de man af John, word je daar rijk van ?
Je zou er ook aan beginnen zeker? Nee man, juist voor de eer doen we het. ‘k Ben eigenlijk aan het liegen, maar af en toe, als je of we sjanse hebben kunnen we een biermand (lees geschenkmand) verdelen onder het team. Meer valt er eigenlijk niet te rapen. Maar – en dit mag je met hoofdletters schrijven – met vrienden tesamen zijn, leute, plezier maken en beleven, een luisterend oor vinden of bij wie je terecht kan met van alles en nog wat, kortom waarden die vandaag de dag, ‘k ga niet zeggen verdwenen zijn, maar die je toch dient te zoeken.

Ik zou beter eens aan de lezers vertellen waarover ik je ga interviewen zeker ? Je hebt namelijk deelgenomen aan het Belgisch en het Europees kampioenschap Kubb.
Ja dat klopt. Op het Belgisch kampioenschap in Turnhout ben ik als individueel speler 2de geëindigd, zilver dus en op het EK, dat eerder dit jaar plaats vond in Zweden, Stockholm zijn we met ons team 18de op 70 teams geëindigd en als individuele speler ben ik op de 33ste plaats op 470 deelnemers gestrand.

Wie of wat heeft je ertoe aangezet om zo op te gaan in dit spel ?
Wel, een 7-tal jaar terug, ja dat moet het ongeveer wel zijn, ging er op onze RND afdeling bij Renson (wat reclame mag wel zeker) een teambuildingactiviteit, Kubb door op de chiroterreinen hier wat verderop. En zonder schroom en tot mijn grote verbazing, kwam ik daar als nummer één uit. Reorganisaties binnen het bedrijf brachten me op een andere werkplek. Ik die gewoon was om in m’n middagpauze snel de fiets te pakken om de benen even los te gooien zag tot mijn verbazing dat er collega’s waren die over de middag een partijtje Kubbden. Je weet wel, van het één komt … en nogal snel werd ik lid van het Ice-team, dat in alle bescheidenheid op een meer dan behoorlijk niveau presteert. Verder maak ik ook nog deel uit van een club in Rollegem waar het accent meer op de recreatieve beleving ligt.

Wordt er een opsplitsing gemaakt, in diverse categorieën ?
Om mij niet op glad ijs te begeven dien ik eigenlijk als een goed politicus te antwoorden met een ja en een neen. Primair is de recreatieve beleving, maar zoals bij ieder spel heb je een deel dat de recreatieveling overtreft en dan heb je nog, sta me ook toe dit woord te gebruiken, de strevers, diegenen die echt altijd en overal willen winnen. Het is wel zo: tijdens een tornooi komen de winnaars uiteindelijk tegen elkaar uit, zo verloopt er automatisch toch een selectie.

Oefening baart kunst ?
Zeer zeker. Dat is met alles zo en ja, er is wel een zekere werptechniek vereist die je met oefening kan verbeteren. Maar omzeggens kan je tussen de soep en de patatten een partijtje afhandelen om het even waar. In clubverband komen we toch wel wekelijks eens samen.

Om terug te keren naar dat Belgisch kampioenschap, zo net niet het hoogste schavotje halen ?
Ja, dat is balen, ik steek dat niet weg, maar… een verdiende winnaar hé. Kijk, een spel kan binnen de 30 seconden afgelopen zijn maar het kan evengoed een halfuur duren. ‘k Speelde mijn tegenstander in de eerste twee spellen gewoonweg huiswaarts, het derde spel leek een fluitje van een cent maar… althans volgens mij was het de vermoeidheid die toesloeg. Echt waar hé, ik bakte er niets meer van, gewoonweg leeg, concentratie nul. Ja, dat kan gebeuren hé !

John, bedankt alvast om ’t Biesteneirke te woord te staan en weet je wat ? Laten we afspreken volgend jaar: in plaats van af te sluiten met een glaasje rode wijn kunnen we dan misschien klinken met een coupke champagne. Wie weet ? Veel succes !