De GR129: wandelen dwars door België
Eind 2020 begonnen we aan een tocht dwars door België: de GR129. Een wandeltocht die ons zal leiden van Brugge in het noordwesten tot Aarlen in het zuiden van ons land.
Elf etappes verder bevonden we ons intussen diep in de provincie Namen. De wandelpaden brachten ons reeds naar bekende, maar vooral ook onbekende en verrassend mooie plekjes van ons land waarvan we de geschiedenis niet kenden. In een vorige editie van ‘t Biesteneirke kon je lezen hoe we vertrokken vanuit Maredsous voor een tocht van 21 km. Het werd een wandeling langs kleine dorpjes en rustige wandelwegen. De wandeling stond in sterk contrast met de gezellige drukte die heerste op het eindpunt van onze dagetappe: Dinant, één van de grootste toeristische trekpleisters van Wallonië. Voor 2 hongerige stappers was het zoeken naar een vrij plekje op de zonovergoten terrassen. De
dagetappes vergen intussen steeds meer logistieke voorbereiding van ons, maar van zodra onze agenda’s het toelaten, trekken we er weer op uit. Aarlen wacht op ons…
Etappe 12: Dinant – Gendron (24 km)
In Dinant, aan de boorden van de Maas, is het gezellig vertoeven. De vroege ochtend is een ideaal moment om mooie plaatjes te schieten van het kleine, maar fotogenieke stadje. We vertrekken aan het standbeeld van Charles de Gaulle. De man, die later wereldberoemd zou worden als president van Frankrijk, raakte tijdens de Eerste Wereldoorlog gewond aan zijn been bij de gevechten in en rond Dinant. Ook de brug even verderop draagt zijn naam. Elke bezoeker zal deze brug wellicht kennen omwille van zijn vele kleurrijke saxofoons. De stad eert daarmee zijn bekendste inwoner Adolphe Sax, de uitvinder van de saxofoon.
We nemen niet de kabelbaan naar de citadel die boven Dinant uittorent, maar wel een bospad een aantal honderden meters verderop. Eenmaal boven worden we een laatste maal getrakteerd op een prachtig zicht op de stad. De GR-route loopt inmiddels samen met een oude pelgrimsroute Chemin des Pèlerins tussen Dinant en Foy-Notre-Dame, een plek die we straks ook gaan bezoeken. Zoals van een pelgrimsweg mag worden verwacht, staan langs de route verschillende
kappelletjes opgesteld.
In de herfst start op veel plaatsen in Wallonië het jachtseizoen. Het is vaak moeilijk om op voorhand accurate informatie te vinden. Daar worden we helaas vandaag nogmaals mee geconfronteerd. We komen aan bij een afgesloten bospad met waarschuwingsbord. Uiteraard willen we lijf en leden niet riskeren en zijn daardoor genoodzaakt een kleine omweg te maken om het jachtgebied te omzeilen.
We komen aan in het kleine bedevaartsoord Foy-Notre-Dame. In 1609 vond een houthakker een Mariabeeldje verstopt in de holle stam van een eik. Dit bracht een grote Mariaverering op gang. Verschillende wonderen werden toegeschreven aan deze vondst. Het kleine dorpje groeide uit tot een belangrijke plek voor gelovigen uit alle windstreken. Het Mariabeeldje kan tegenwoordig nog steeds worden bezichtigd in de mooi versierde kerk in het dorp. Het dorp is tevens bekend omwille van zijn rol in de Tweede Wereldoorlog. In dit dorp zou de laatste Duitse divisie tot staan zijn gebracht tijdens het Ardennenoffensief. We brengen een kort bezoek aan het kerkgebouw en gaan
daarna vreedzaam terug op pad.
We doorkruisen vervolgens het dorpje Boisseilles, nog steeds grondgebied Dinant. Het wordt stilaan tijd voor een koffiepauze. Een bordje wijst richting het Kasteel van Vèves. Dit is een bezienswaardigheid die we met stip hadden genoteerd. Ook al moeten we daarvoor even afwijken van onze route en wat extra meters maken. Vóór het kasteel is er een kleine horecazaak. We nemen plaats op het terras met zicht op het fraaie bouwwerk. Het kasteel is privé-eigendom, maar staat open voor het publiek (mits betaling weliswaar). Vanaf de buitenkant ziet het kasteel er alvast prima onderhouden uit. Het wordt aanzien als een van de mooiste middeleeuwse kastelen van België en beschermd als uitzonderlijk erfgoed van Wallonië. Ook de groene omgeving waarin het kasteel is gelegen, draagt veel bij aan haar uitstraling. We zitten mooi op schema en hebben dus tijd om rustig van onze koffie te genieten.
Na deze welgekomen rustpauze pikken we opnieuw in op de GR-route en slaan een bospad in. We bevinden ons in een heel mooi stukje natuur. Het pad leidt ons omhoog en brengt ons naar een open landschap. We wandelen op een veldweg dwars door het akkerland. Vervolgens komen we terug in het bos terecht om af te dalen in de vallei van de Lesse. Een charmant brugje brengt ons over het kabbelende water van de Ri des Forges, een zijbeek van de Lesse.
We bereiken het dorpje Gendron. Deze streek lokt jaarlijks heel wat bezoekers in de zomermaanden. Dit is één van de plaatsen waar je een kajak kunt huren voor een afvaart van de Lesse. De verhuursite ligt er momenteel totaal verlaten bij. Niet getreurd, want wij moeten sowieso stroomopwaarts richting Houyet. Voor de rest van onze dagetappe zal de Lesse nooit veraf zijn. Het pad kronkelt zich een weg langs de oever, soms smal, soms heel breed. Af en toe moeten er een paar hoogteververschillen worden overwonnen via trapjes of laddertjes. In de zomermaanden zal je hier waarschijnlijk veel meer wandelaars aantreffen, maar de wandeling tussen Gendron en Houyet zou mooi te combineren zijn met een kajaktocht op de Lesse. Een avontuurlijke, maar bovenal zeer aangename wandeling.
We moeten intussen nauwlettend de tijd in het oog houden. We willen voor het donker uit het bos geraken. We besluiten wijselijk om de eerste afslag richting bewoonde wereld te nemen. Onze volgende etappe zullen we wel terug inpikken in het bos. Tijd om de lokale horeca van Gendron nog even te steunen en na te kaarten over een toch weer zeer gevarieerde etappe.
Beelden van onze 12de etappe kunnen worden gevonden op mijn YouTube kanaal. Surf naar www.youtube.be en typ in de zoekbalk “Maxime Korber” om mijn kanaal te vinden.
